۱۳۸۸ بهمن ۲۶, دوشنبه
پارس دیلی نیوز: نهصد هزار نفر از كارگران صنعت برق در آستانه بيكارى قرار دارند، فرار مدیران صنعت برق
بسیاری از مدیران صنعت برق فراری شده اند.
حجم مطالبات اعضاى سنديكاى صنعت برق از دولت به رقم نگران كننده 5 ميليارد دلار رسيده است.
رئيس هيات مديره سنديكاى صنعت برق، سنديكاى توليد كنندگان صنعت برق ضمن اعلام این خبر به خبرگزاری کار ایران - ایلنا- گفت: مشكلات بيشمار واحدهاى توليد كننده تجهيزات برقى را تهديد مى كند. درحال حاضر بسيارى از توليدكنندگان يا تعطيل هستند و يا با بخش اندكى از ظرفيت توليدشان كار ميكنند.
محمد پارسا گفت: متاسفانه رقم بدهيهاى دولت به ما آنقدر سنگين شده كه در صورت عدم چاره جويى واحدهاى توليد كننده مجبور به تعطيلى خواهند بود و بيش از نهصد هزار نيروى كار كه مستقيم و غير مستقيم در اين صنعت مشغول به كار هستند، در معرض بيكارى قرار دارند.
او در توضيح اين مطلب افزود: چون دولت طلبهاى ما را به موقع نداده ما نتوانستهايم وامهايمان را تسويه كنيم و بدهيمان به سيستم بانكى بسيار سنگين شده است. از اين رو ما از سوى بانكها تحت فشار شديد هستيم و بين خود اعضا نيز دعواى حقوقى در جريان است.
او سرآغاز مشكل را از زمان تثبيت قيمتها دانست كه مجلس هفتم تصميم به تثبيت قيمت برق گرفت و گفت: از آن موقع وزارت نيرو نتوانست بدهيهاى خود را بپردازد و صنعت برق آهسته آهسته درگير بحران شده و سير قهقرايى آن آغاز شد.
او گفت: به هر حال وقتى تعادل در وزارت نيرو بر هم مى خورد طبيعى است كه مجموعهاى كه در حال كار با اين وزارتخانه هستند نيز دستخوش تغيير ميشوند. او ادامه داد: بدهى وزارت نيرو به ما حدود 5 هزار ميليارد تومان است كه 40 درصد از اين مبلغ را شركت مپنا به ما بدهكار است.
او در پاسخ به اين سئوال كه سيستم بانكى چقدر از شما طلبكار است، گفت: رقم مطالبات بانكها از ما بيش از 5 هزار ميليارد تومان است. با برخى از بانكها در حال مذاكره هستيم تا مگر بدهى ما را استمهال كنند. بالاخره برخى بانكها براى وصول مطالباتشان دست به اقدامات حقوقى و قضايى زدهاند. ما ديگر زورمان نميرسد خودمان را سر پا نگه داريم. در حالت اضطرار هستيم و خيلى از مديران ما فرارى شدهاند. باور كنيد برخى از مديران ما به خاطر چك برگشتى به خانههايشان نميروند و مثل قاچاقچيها با من در اتومبيل قرار ميگذارند تا مسائلشان را بگويند.
او گفت: خريدار 99 درصد از توليدات ما دولت است. وزارت نفت و نيرو عمدهترين مشتريان ما هستند اما وقتى كالا را ميخرند و پول نميدهند تعادل ما بر هم ميخورد. اين بحران سبب شده بازار صادراتى ما نيز در معرض خطر قرار گيرد. ما با بحرانهاى كارگرى مواجه شدهايم. هر چند سعى كردهايم خطوط توليد را كامل تعطيل نكنيم اما در برخى واحدها با اعتراضات كارگران مواجهايم. مثلا در شركت آونگان كه به طور كامل تعطيل شد، برنامهاى براى صادرات به پاكستان طرحريزى شده بود اما اين شركت هر روز شاهد تظاهرات كارگرى است و به طور كامل تعطيل شده است. كارگرانى كه حقوق هم نگرفته اند دست روى مواد اوليه موجود در اين شركت گذاشتهاند و نميگذارند آن را خارج كنيم در نتيجه ما با مشكلاتى مواجهايم.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر